خودم را به مبارزه با خودم فرا می خوانم

يادداشت اول

خودم را به مبارزه با خودم فرا می خوانم

و شما را به شاهد بودن و نظارت بر اين مبارزه طلبی انفرادی دعوت می کنم

امروز سوم شهريور ماه سال 1389 شمسی مطابق باچهاردهم ماه مبارک رمضان سال 1431 قمری و بيست وپنجم آگوست 2010 ميلادی است ومن مطالعات مربوط به امتحانات اپتومتری استراليا و کانادا را شروع می کنم.

نکته بسيار مهمی که باعث می شود بدنبال اين کار (موفقيت در امتحانات اپتومتری استراليا و کانادا) باشم اين است که در صورت موفقيت در امتحانات کانادا مدرک دکترای حرفه ای اپتومتری را دريافت خواهم کرد که خلاء احتمالی مابين ليسانس و پی اچ دی را برايم پر خواهد کرد. دوّم اينکه با موفقيت در امتحانات استراليا و کانادا، امکان اشتغالم بيشتر خواهد شد و اين اشتغال تا زمانيکه همسرم مشغول به تحصيل است و ما خواه ناخواه بايد بيرون از ايران باشيم، بسيار مهم خواهد بود. گذشته از اينها، مدتی که مشغول تحقيقات پی اچ دی بودم از مطب دور بودم و از اين واهمه دارم که قدری مهارتهای درمانگری ام را فراموش کرده باشم. مرور منابع و گذراندن اين امتحانات برايم کاملاً مفيد خواهد بود و مطمئنّم نکات جديد و روشهای درمانی جديدی را هم ياد خواهم گرفت که در آينده باعث بهبود کارم در مطب خواهد شد.

اينکه چرا اين مطالب را در وبلاگ قرار می دهم، تا حدی به اين علت است که فکر می کنم راهی را که در پيش رو دارم می تواند برای همکارانم در ايران جالب باشد. دوستانی اين مسير را پيموده اند و من هر روز آرزو می کنم که ايکاش می شد پای صحبتی چند ساعته با اين دوستان می نشستم و از تجربياتشان استفاده می کردم، خصوصاً که شايعات زيادی در بين است در باب اينکه اين امتحانات سخت و غير قابل عبور هستند (مخصوصاً در استراليا). دوستانی را هم می شناسم که از پس امتحان بر نيامده اند، از جمله شنيده ام که چند چشم پزشک ايرانی سعی کرده اند در امتحان اپتومتری کانادا موفقيتی کسب کنند تا شروع به کار کنند، ولی موفق نشده اند و پاره ای از مطالب طرح شده در سوالات را خارج از حيطه دروس چشم پزشکی يافته اند.

تعداد زيادی از ما اپتومتريستهای ايران مايليم از مقطع کارشناسی فراتر رويم و بدون اتلاف وقت و هزينه بيش از حد، دکترای حرفه ای يا مدارج بالاتر را حاصل نماييم. من تا دو سه هفته پيش نمی دانستم که موفقيت در امتحانات کانادا به معنی دريافت مدرک دکترای حرفه ای ( اُ دی) است. کل هزينه اينکار، مطالعه پيگيرانه در ششماه آينده و يک سفر دو هفته ای به کانادا خواهد بود، البته به شرط آنکه آنقدر توان علمی داشته باشم که در امتحان بتوانم موفقيت کامل کسب کنم و اگر نه بايد هزينه گذراندن دوره های تکميلی يک ماهه تا يکساله در کانادا را پذيرا باشم. اين در حالی است که تعداد زيادی از همکاران اپتومتريست که چند سالی کار کرده اند، به آسانی می توانند از پس هزينه های سفر کوتاه مدت به کانادا بر بيايند. من به آنروزی فکر می کنم که حداقل 10% اپتومتريستهای ايران مدرک دکترای حرفه ای داشته باشند تا بتوانيم برای مراحل بعدی پيشرفت حرفه اپتومتری در ايران و ارتقای کيفی خدمات مراقبت از بينايی به مردم کشورمان، گامهای قدرتمندانه تری برداريم.

تلاشی که من از امروز در پيش رو خواهم داشت، ممکن است منتهی به موفقيت يا عدم موفقيت من شود ولی در هر حال با يادداشت کردن روشها و مراحل اين تلاش بر روی وبلاگ، درستی ها و نادرستی های روش من به ياد خودم و ديگران خواهد ماند و شايد زمانيکه باری ديگر خودم يا کسی از همکاران قصد تکرار اين مسير را داشته باشد، راه قدری شيرينتر شود. مضاف بر اينکه با نوشتن اين مطالب، برای خودم انگيزه و تعهدی ايجاد خواهم کرد که کار را پيگيری کنم، چون خودم را در اين حد می شناسم که هر وقت تعهدم صرفاً در برابر خودم باشد، پشت هم اندازی بيشتری خواهم داشت، در مقايسه با وقتی که تعهدم به همکارانم باشد.

از شما دعوت می کنم در طی ششماه آينده، با من همراه شويد و پيشنهادها و نظراتتان را هم برايم ارسال فرماييد. مبارزه من با خودم به اين شرح خواهد بود: هر روز قدری مطالعه خواهم کرد و حاصل مطالعات و گفتگوها با همکارانی که اين مسير را تجربه کرده اند، بر روی وبلاگ قرار خواهم داد تا هر روز قدری در مسير پيروزی در امتحانات علمی به پيش رفته باشم. شش ماه يا يکصد و هشتاد روز مطالعه روزانه و يکصد و هشتاد يادداشت در اين وبلاگ. اين مبارزه من با خودم و تعهد من در برابر خودم است.

انشالله فردا يادداشت دوم را در وبلاگ قرار میدهم: اول بايد نقطه ضعفهای علمی خودم را شناسايی کنم و منابع مورد نيازم را شناسايی کنم. بعد بايد اولويت بندی کنم که چه چيزهایی را زودتر مطالعه کنم و چه چيرهايی را ديرتر. خدانگهدار تا فردا.