All content of this weblog is subject to copyright law

کليه حقوق نوشته های اين وبلاگ و وبلاگهای مرتبط با آن منجمله وبلاگ http://cclpersian.blogspot.com/ در انحصار نگارندگان است و هرگونه نقل و اقتباس و کپی برداری بدون ذکر نام نگارنده به منزله ناديده گرفتن حقوق مولفين و قابل پيگرد می باشد

پنجشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۸۹

يادداشت چهاردهم: يک سوال از مجموعه امتحانات اپتيک آمريکا

اگر اندازه گيريهای مورد نياز برای ساخت يک عينک حساس (فرضاً مولتی فوکال) را بر مبنای فريم سايز 50 در 20 (50 سايز فريم، 20 سايز پل بينی يا بريدج فريم) انجام داده باشيد و مجبور باشيد فريم ديگری را برای ساخت عينک به کار بگيريد، کدام يک از موارد زير را انتخاب می کنيد؟
1) 52 x 18
2) 50 x 18
3) 48 x 20
4) 50 x 22
5) همۀ موارد فوق در حد همديگر قابل قبول هستند

سه‌شنبه، شهریور ۲۳، ۱۳۸۹

يادداشت سيزدهم: ارزيابی تطابق نسبی مثبت و منفی و سهولت تطابقی

بيست و سوّم شهريور ماه هزار و سيصد و هشتاد و نه
تطابق نسبی منفی و تطابق نسبی مثبت (اِن آر اِی / پی آر اِی)
هدف از اجرای اين تست بررسی توانايی تغيير مقدار تطابق به ازای ثابت ماندن محرک (نياز) تقاربی است. فرض اوليه برای شروع اين تست اين است که فرد مورد آزمون، ديد واضحی در فاصله نزديک دارد. اين فرض در افراد غير پرسبايوپ اصولاً برقرار است ولی اگر به هر علّت (منجمله برسبايوپی)، ديد نزديک واضح نيست، بايد ابتدا با استفاده از عينکی که فرد برای مطالعه دارد و يا با تغيير دادن قدرت عدسيها (گام بيست وپنج صدم)، ديد واضح را برقرار کنم و اگر امکان ايجاد ديد واضحی برای فاصلۀ نزديک نباشد، از اجرای تستهای اِن آر اِی و پی آر اِی منصرف خواهم شد. اين تست در روشنايی کافی برای تستهای نزديک اجرا می شود. پس از اينکه ديد واضح در فاصله نزديک (40 سانتيمتری) تامين شد، از فرد مورد آزمون می خواهم به چارت ديد نزديک، يک يا دو خط بهتر از ديد نزديکش، نگاه کند و مراقب تار شدن تصوير باشد و به محض اينکه احساس کرد حروف به اندازۀ قبل واضح نيستند ولی هنوز قابل خواندن هستند، بگويد.
First sustained blur: the patient reports that the letters are not as sharp as they were initially, even though the patient can still read them
تست با قرار دادن عدسيهای مثبت (گام بيست و پنج صدم) آغاز می شود و در لحظه ای که اولين تاری غير قابل جبران عارض شود، نمره ايکه در برابر چشم قرار داده شده را ثبت می کنم، سپس همين کار را با عدسيهای منفی تکرار می کنم.
ثبت يافته ها:
افراد غير پرسبايوپ فقط دو عدد (يکی مثبت و ديگری منفی) را ثبت می کنم (مثال يک). در افراد پرسبايوپ و يا کسانيکه به هر علت نياز به اصلاح ديد نزديک داشتند، نمره ای که به عنوان نمره تقريبی (يا نهايی) اصلاح ديد نزديک هنگام اندازه گيری تطابق نسبی در برابر چشم بوده را نيز ثبت می کنم (مثال دو).
Example 1: NRA/PRA: +2.25/-2.50
Example 2: NRA/PRA: +1.00/-1.00 through tentative add +1.25

Expected findings:
Non-presbyope: NRA: +2.00 (±0.50); PRA -2.37(±1.00)
در پرسبايوپها يافته ها متغيّر هستند ولی جمع مقدار اديشن و اِن آر اِی نبايد بيشتر از دو و نيم ديوپتر مثبت شود.

تست اِن آر اِی / پی آر اِی برای تعيين دقيق نمره عينک ديد نزديک هم کاربرد دارد. کافيست نمره ای را که احتمال می دهيد نمره مناسبی باشد، در برابر چشم فرد مورد آزمون قرار دهيد و سپس تغييراتی را اعمال کنيد که منجر به برابر شدن اِن آر اِی با پی آر اِی شود. به عبارت ديگر، بهترين کارکشن ديد نزديک، آن است که برابری اِن آر اِی با پی آر اِی را برقرار سازد.

تست سهولت تطابقی دو چشمی و يک چشمی
با اين تست اکثريت اپتومتريستها آشنايی کافی دارند و از بيان جزئيّات آن در اينجا صرفنظر می کنم ولی نکته جالبی که د ر کتاب کارلسون يافتم اين است که تست دو چشمی سهولت تطابقی را برای افراد غير پرسبايوپ با استفاده از مکانيسمی که ساپرشن را کنترل می کند، شرح داده است. ورقه ای پولارويدی روی چارت ديد نزديک قرار داده که بصورت ستونی (راه راه عمودی)، صفحه چارت ديد نزديک را تاريک و روشن می کند. عينک پولارويد هم بر روی عينک ديد دور سوار می شود که تکميل کنندۀ نوارهای تاريک و روشن روی چارت ديد نزديک خواهد بود. فرد بايد بتواند در حين تست سهوالت تطابقی، تمام قسمتهای چارت را ببيند واگرنه ساپرشن دارد. ساپرشن در اينحالت ممکن است خفيف باشد ولی در هر حال نتايج حاصل از تست سهولت تطابقی در اينگونه افراد، فاقد اعتبار کافی است و مردود است.
روش ثبت يافته ها:
تست را به مدت 60 ثانيه کامل ادامه می دهم. تعداد سيکل در دقيقه را برای هر چشم به تنهايی و برای حالت دو چشمی يادداشت می کنم. اگر فرد مورد آزمون، با يکی از دو نوع عدسی (مثبت و منفی) ديرتر وضوح را گزارش کرده است و مشکلات بيشتری داشته است، اين موضوع را هم ثبت می کنم ( انتخاب می کنم: وضوح ديد با عدسيهای مثبت/منفی/هر دو نوع عدسی مشکل بود). اگر در طول تست، ساپرشن مشاهده شد، لازم است بنويسم کدام چشم ساپرشن داشته.

Expected findings:
8-12 years old: 5 cpm binocularly, 7 cpm monocularly
13-30 years old: 10 cpm binocularly, 11 cpm monocularly
ضمناً، تفاوت يافته های چشم چپ و راست در هر فرد نبايد بيش از چهار سيکل در دقيقه باشد.

جمعه، شهریور ۱۹، ۱۳۸۹

يادداشت دوازدهم: فهرست منابع مورد نياز برای امتحانات بورد

برخی از اين منابع (مثل کنسکی) قاعدتاً برايمان آشنا است، ولی بعضی ديگر هم خير. ملاحظه بفرماييد
يکی از دوستان موفقمان منابعی که برای امتحانات بورد استفاده کرده اند را به شرح زير معرفی کرده اند. دوستان اگر دسترسی به اين منابع داريد، لطفاً اطلاعرسانی کنيد. برای کتاب شوارتز دو عدد فايل پی دی اف در اختيار دارم (به انگليسی) که خلاصه ای از مطلب را ارائه می کند. ظاهراً اين کتاب، يکی از مهمترين منابع امتحانات است. اگر مايل به دريافت اين فايلها هستيد، لطفاً با اين آدرس تماس بگيريد:
• Visual Perception: A Clinical Orientation, Fourth Edition by Steven Schwartz
• The Wills Eye Manual
• Biochemistry Of The Eye by Whikehart
• Butterworth Heinemann's Clinical Ocular Pharmacology, Jimmy D Bartlett
• Butterworth Clinical Ophthalmology by Jack J Kanski
• Butterworth Heinemann's Review Questions for the NBEO Examination: Part One
• Butterworth Heinemann's Review Questions for the NBEO Examination: Part Two
• The Berkeley Study Guide Part one and two
علاوه بر اينها، دوستان توصيه کرده اند يک منبع جامع در زمينۀ ديسپنسينگ به انتخاب خودمان مطالعه کنيم (منبع خاصی ندارد). شخصاً منبع زير را می پسندم:
• Butterworth Heinemann's Professional Dispensing for Opticianry

ضمناً برای آشنايی بيشتر با دکتر بارتلت (پروفسور اپتومتری و مدير گروه اپتومتری دانشگاه آلاباما) به اين صفحه مراجعه بفرماييد. ايشان دکترای اپتومتری دارند و عهده دار تدريس فارماکولوژی و توکسيکولوژی در دانشکده پزشکی می باشند. کتاب فارماکولوژی چشم نويسنده اين استاد، سالها است که مرجع دانشگاهای خارج از کشور است و به عنوان يکی از موثقترين و تکميلترين منابع فارماکولوژی چشم شهرت دارد.
 http://main.uab.edu/Sites/optometry/people/faculty/9804/

چهارشنبه، شهریور ۱۷، ۱۳۸۹

يادداشت يازدهم: فکر نمی کردم به اين زودی لازم شود اين را بنويسم

چند روزی نتوانستم در تماس باشم. فکر نمی کردم به اين زودی مجبور شوم از بابت به تاخير افتادن يادداشتها از خوانندگان معذرت خواهی کنم. البته به فعاليتم ادامه دادم و لطف همکاران هم به طور بی شائبه ادامه داشت، منجمله سرکار خانم دکتر توکلی که مقايسه ای با انگليس را ارائه کرده بودند و اميدوارم محبتشان را ادامه بدهند تا امکان مقايسۀ اپتومتری ايران با چند کشور عمده ديگر حاصل شود. اينکه چرا بحث مقايسه را پيش کشيدم، در ادامه توضيح خواهم داد.

گفتگو با همکاران: ديروز با يکی ديگر از همکاران تماس تلفنی داشتم (اين بار هم به خرج ايشان!!!) و دو ساعت کامل صحبت کرديم - عمدتاً در مورد امتحانات اوليه اپتومتری برای فارغ التحصيلان خارج از کانادا و امتحانات بورد. همانطور که در يکی از يادداشتهای قبلی ذکر شد، گفتگو با همکاران (طی دو مکالمۀ تلفنی) نشان داد که کار برای دريافت مدرک اُ. دی. قدری مفصّل تر از آن چيزی است که من در ابتدای اين يادداشتها عرض کردم و بر آن شده بودم که صحّت يا سُقم برداشتهای خودم را معلوم کنم. آنچه که بر پايه صحبت با دو تن از همکاران معلوم شده، اين است که برای کار کردن به عنوان اپتومتريست، ابتدا بايد امتحان پی ال اِی  و سپس امتحان بورد را قبول شد. در برخی ايالتها تاکيد می کنند که بعد از فارغ شدن از اين امتحانات، فرد واجد شرايط برای کار است ولی دارای مدرک اُ. دی. نيست، در بعضی ايالتها هم (که من به شخصه مدرک آن را ديده ام)، گواهی صادر شده پس از موفقيت در امتحان، عبارت اُ. دی. را در برابر نام فرد ذکر می نمايند. لذا لازم است ذکر و تاکيد کنم که اگر تنها علت همراهی شما با اين يادداشتها، رسيدن به مدرک اُ. دی. بوده، شايد اين راه به آنچه می خواهيد ختم بشود و شايد نشود. ظاهراً وضعيّت کانادا از يک ايالت به ايالت ديگر فرق می کند (استراليا و آمريکا هم همينطور).

برای من امّا، تنها دليل آغاز کردن اين يادداشتها، مدرک اُ.دی. يا حتی امکان کار در برخی ممالک خارجی نبود، اگر چه ممکن است در نهايت لازم شود تمام مراحل فوق را پيگيری کنم، ولی در هر حال دلايل و انگيزه های ديگری هم برای نوشتن دارم. جمله ای که در يکی از دو مکالمه تلفنی اخير شنيدم  يکی از اهداف من را به بهترين نحو بيان می کند. اين دوست می گفت، اين امتحانها باعث شده من تازه اپتومتری را بشناسم و تازه ارزش کلينيکی برخی تکنيکها را که کمتر عادت به استفاده از آنها داريم را درک بکنم. اميدوارم خوانندگان گرامی اين يادداشت ها توجه بفرمايند که همکاری که اين جمله را گفته، اولاً از اپتومتريستهای خوب ايران بوده و دوّماً اگر توان علمی زياد و همّت بالايی نداشت، هرگز در اين امتحانها موفق نمی شد. در همين دو مکالمه تلفنی، من نکاتی علمی را شنيدم که برخی را از قبل می دانستم و برخی برايم به کل تازگی داشت. به عنوان نمونه، در مورد درمانهای گلوکوم و تحولات سالهای اخير و اينکه اپتومتريستها از چه ابزارهايی استفاده می کنند تا مطب را قويتر معرفی کنند و نکاتی ديگر که انشالله در يادداشتها بعدی بتدريج ارائه خواهد شد.

بگذاريد واضح تر منظورم را عرض کنم. اپتومتری ايران در سال يکهزار و سيصد و پنجاه و يک پايه گزاری شد و با تلاشهای بی نظير پيشکسوتانمان بتدريج بازبينی و تکامل يافت. همين امروز هم اگر شرح واحدهای اپتومتری را با کشورهای ديگر مقايسه کنيد، می بينيد که چيزی کم نداريم ولی در عين حال علم هر روز در حال پيشرفت است و در هيچ کجای دنيا نمی توانيم  انتظار داشته باشيم شرح واحدها با علم روز مطابقت داشته باشد. برای همين هم برای پيروز ماندن در هر حرفه علمی ای، لازم است در تلاش برای به روز کردن دانسته های خود باشيم. تمام اين صغری کبری ها را چيدم که بگويم اپتومتری ما در ايران جای پيشرفت بيش از اينها را دارد و کنکاش در امتحانات خارج از کشور و روشهای کار آنها با مراجعين اپتومتری می تواند زمينه ساز جهشهای آينده برای اپتومتری ايران باشد. به عبارت ديگر، فقط و فقط با ارتقای علمی است که می توانيم افقهای بهتری را برای اپتومتری ترسيم کنيم و اين تنها زمانی ممکن است که بيانديشيم و ببينيم ديگران چه خدماتی به بيمارانشان می دهند که ما نمی دهيم.

اينها را گفتم که عرض کرده باشم هدف بنده و همکارانی که در اين راستا کوشش می کنند و يا خواهند کرد، ارتقا و تعالی خدمات بينايی در ايران و شايد جهان است و در اين راه تلاش خواهيم کرد، چه به کسب مدرک علمی ختم بشود و چه نشود. شما هم اگر چنين هستيد، ما را همراهی و بلکه ياری کنيد.

جمعه، شهریور ۱۲، ۱۳۸۹

يادداشت دهم: امتحانات کانادا و استراليا

در مورد امتحانات اوليّۀ اپتومتری در کانادا:


اين امتحانات ظاهراً در ايالتهای مختلف قدری با هم فرق دارند. دانشگاه واترلو واقع در ايالت اونتاريوی کانادا، در طرحی تحت عنوان
International Optometric Bridging Program (IOBP)
http://www.optometry.uwaterloo.ca/iobp/
مشارکت می کند که شامل برگزاری امتحانات تعيين سطح برای اپتومتریست ها است. نتيجۀ اين امتحان يکی از سه حالت زير است:
يک) گذراندن يک دوره آموزشی هشت هفته ای (پنج هزار دلار کانادا) – واجد شرايط برای امتحانات بورد در صورت موفقيت در پايان دوره.
دو) گذراندن يک دوره آموزشی يک ساله (سی هزار دلار کانادا) – واجد شرايط برای امتحانات بورد، در صورت موفقيت در پايان دوره. ظاهراً حداقل در ايالت اونتاريو، گذراندن اين دوره مستلزم داشتن ويزای اقامت است.
سه) مردود – فاقد صلاحيّت برای فعاليّت به عنوان اپتومتريست
دوستان اپتومتريستی که تا کنون در اين زمينه اقدام کرده اند، اکثراً در رده اوّل قرار گرفته اند. در صورت عدم موفقيت در پايان هر يک از دوره های آموزشی، تکرار دوره آموزشی ميسّر خواهد بود. اين حالت هنوز برای اپتومتريستهای ايرانی پيش نيامده است و همگی با يکی از دو دورۀ آموزشی به نتيجه مطلوب رسيده اند. توضيح اينکه در استراليا هيچکدام از اين دوره های آموزشی وجود ندارد و طی کردن مراحل يادگيری و امتحان، تماماً به عهدۀ داوطلب است. به عبارت ديگر، در استراليا هيچگونه راهنمايی رسمی دريافت نخواهيد کرد جز اينکه نمونه سوالها را می توانيد از سايت سازمان نظام اپتومتری استراليا و نيوزيلند (اُکَنز) داونلود کنيد

http://www.ocanz.org/past-examination-papers

پنجشنبه، شهریور ۱۱، ۱۳۸۹

يادداشت نهم: اين يادداشت کوتاه است

در صحبتهايی که ديروز با همکارمان داشتم، چند نکته مشخص شد که لازم است در اينجا به اطلاع همکاران برسانم. مهمترين اينکه، امتحانات اپتومتری در کانادا به راحتی ختم به مدرک اُ دی نمی شود. ابتدا بايد در امتحان اوليه قبول شد که به منزلۀ تاييد مدرک تحصيلی موجود است و سپس بايد امتحان در بورد قبول شد. خبر خوب امّا اين است که امتحان بورد هم بی شباهت به امتحان اوليه نیست. جزئيّات دقيقتر هردو را قرار است بعداً در موردش صحبت کنيم ولی اصل ماجرا اين است که در برای هر دو امتحان بايد بيشتر بدنبال مرور مطالبی باشيم که در مطب کاربرد شايع دارد. منابع مورد استفاده را هم به زودی تقديم خواهم کرد.

اميدوارم بتوانم شب باقی مطلب را بنويسم

چهارشنبه، شهریور ۱۰، ۱۳۸۹

يادداشت هشتم از يکصد و هشتاد يادداشت

دهم شهريور ماه هزار وسيصد و هشتاد و نه
گفتگو با همکار: با يکی ديگر از همکاران مقيم کانادا چند وقت پيش تماس تلفنی داشتم ولی در آن زمان موقعيت مناسبی برای گفتگو حاصل نشد. امروز محبّت کرده بود و ايميل فرستاده بود جهت پيگيری. اميدوارم به زودی بتوانم با هر دو نفری که در نظر دارم و هر دو هم اظهار لطف کرده اند، گفتگويی داشته باشم. در عين حال سری به سايت مربوط به امتحانات کانادا زدم و دو فايل را داونلود کردم که شرايط امتحان و مراحل اقدام آنرا ذکر کرده.
http://www.optometry.uwaterloo.ca/iobp/
https://www.optometry.uwaterloo.ca/iobp/applicationrequest.html

ولی متاسفانه اين صفحه ها، در مورد محتويات آزمون هيچگونه اطلاعاتی نمی دهند. خوشبختانه در حاليکه اين مطالب را می نوشتم، يکی از دو نفری که اميدوار بودم بتوانم با ايشان تماس بگيرم، محبت را کامل کرد و خودش تماس گرفت و مدّت قابل توجّهی را با هم صحبت کرديم و خوشبختانه موافق به همکاری در زمينۀ انتقال اطلاعات به همکاران هم هستند. لذا امروز فقط کراس سيلندر دوچشمی را مطالعه می کنم و محتوای گفتگو را هم در يادداشتهای بعدی ثبت خواهم کرد.

در وبلاگ هم که ديروز، به دليلی نامعلوم، يادداشت هفتم قبل از يادداشت ششم نمايش داده می شد، امروز ترتيب صحيح برقرار شده که احتمالاً نازشصت آقای عليمرزايی است. آقای عليميرزايی خوشبختانه هر وقت لازم باشد کارهای تخريبی من در وبلاگ اصلاح شود، عصای جادوييش را بيرون می آورد و شفا می دهد.
مطالعۀ امروز:
تست کراس سيلندر دو چشمی
Fused Cross Cylinder
هدف از اين آزمون، ارزيابی رفتار سيستم تطابقی فرد هنگام نگاه کردن به نزديک در حالت دو چشمی است. با اين آزمون می توانيم اضافه بودن يا کم بودن پاسخ تطابقی را معلوم کنيم. از اين تست در تعيين نمره عينک مطالعه نيز استفاده می شود.

برای اجرای اين تست، کتاب استفاده از فوروپتر را توصيه می کند ولی بدون فوروپتر هم با استفاده از دو عدد کراس سيلندر می توان تست را اجرا کرد ولی ممکن است احتياج به کمک بيمار هم داشته باشيد چون چارت معاينه بايد در فاصلۀ 40 سانتيمتری چشم بيمار نگه داشته شود. چارت ظاهری مشبک دارد و عبارت است از يک بعلاوه که به اندازه 2 سانتيمتر طول دارد و هر يک از يالهای بعلاوه، متشکّل از سه خط است. فاصلۀ هر خط از خط بقلی آن در حد دو سه ميليمتر است (اندازه های ذکر شده، تقريبی هستند و صرفاً جهت توصيف نوشته شده اند).

ابتدا نمره عينکی که بيمار به آن عادت دارد و يا جديدترين اصلاح ديد را در فريم (فوروپتر يا ترايال فريم) قرار می دهيم و فريم و پی دی را برای ديد نزديک تنظيم می کنيم. چارت مشبک را در فاصلۀ 40 سانتيمتری از چشم بيمار قرار می دهيم (اگر فوروپتر موجود باشد، از پايه مربوطه استفاده می کنيم و اگر نه از بيمار می خواهيم چارت را در فاصله ای که نشانش می دهيم، نگهدارد). نور اتاق را کم می کنيم و دو عدد کراس سيلندر را طوری در فريم قرار می دهيم که محور منفی آن در جهت عمودی قرار بگيرد. بايد کاملاً دقت کرد که قرار دادن کراس سيلندر در فريم (يا فوروپتر)، محورهای سيلندرهای نمرۀ چشم را که در از قبل در فريم گذاشته ايم، جابجا نکند. به بيمار بايد تاکيد کنيم هر دو چشمش را باز نگه دارد و فريم را هم کنترل کنيم که هيچ مانعی بر سر راه ديد دو چشم او نباشد.

حالا از بيمار می پرسم کدام خطها را واضح تر می بيند، آنهاييکه از بالا به پايين (عمودی) هستند، يا آنهاييکه از يک پهلو به پهلوی ديگر (افقی) هستند
Patient instruction: Please tell me which lines are sharper or more distinct, the lines going up and down or the lines going across?

اگر چنانچه بيمار خطوط عمودی را انتخاب کرد، بايد قبل از تغيير دادن عدسيها، نور چراغ را کم کنيد و دوباره سوال کنيد.
پس از کم شدن نور اگر بيمار گفت، خطوط افقی بهتر هستند و يا گفت از نظر وضوح فرقی بين خطوط عمودی و افقی نمی بيند، بيست و پنج صدم نمره مثبت به فريم اضافه می کنم و در صورت لزوم اينکار را آنقدر تکرار می کنم تا بيمار بگويد خطوط عمودی را واضح تر از خطوط افقی می بيند. سپس بصورت دو چشمی، نمره مثبت را کم می کنم (گام بيست و پنج صدم ديوپتر) تا زمانيکه بيمار بگويد وضوح خطوط عمودی و افقی مشابه هم شده. اگر برابری يا تشابه وضوح حاصل نشد، بيشترين نمره مثبتی که خطوط افقی را واضح تر از عمودی نشان می دهد، در نظر می گيريم.
پس از کم شدن نور اگر بيمار گفت، هنوز هم خطوط عمودی بهتر هستند، امتداد کراس سيلندرها را عوض می کنيم طوری که محور منفی (خال قرمز) در امتداد افقی قرار گيرد. اگر در اين حالت، هنوز هم خطوط عمودی ترجيح داده شدند، تست را متوقف می کنم و يادداشت می کنم: برتری (ترجيح) خطوط عمودی
“vertical preference”
اگر در حالت افقی بودن کراس سيلندرها، خطوط افقی ترجيح داده شود، يکی از موارد زير را يادداشت می کنم:
“lead of accommodation”, “minus add indicated”, “minus projection”
روش ثبت يافته ها:
مقدار عدسی مثبتی که در تست به کار گرفتم (مقدار عدسی مثبتی که به نمرۀ ديد دور بيمار اضافه کردم يا جاماندگی تطابقی) را يادداشت می کنم و همانطور که در بالا شرح داده شد، وضعيت مشاهده شده (برتری عمودی يا ضرورت اَدِ منفی) را يادداشت می کنم. مقدار لَگ يا جاماندگی تطابقی (مقدار عدسی مثبت ثبت شده در اين تست)، معمولاً با بالارفتن سن افراد، بيشتر می شود.
مثال:
FCC= +1.00
Or FCC minus add indicated

Expected findings:
+0.50±0.50 for nonpresbyopes