آها! اين از اون وقتهاست که من کنترل خودمو از دست می دم و هر کاری دستم باشه زمين می زارم!

کنتاکت لنزی ساخته شده که مدارهای الکترونيکی روی آن نصب شده.

نتايج اين تحقيق دو هفته پيش در دانشگاه واشنگتن ارائه گرديده. خوب که چی؟ کاربردش چيه؟ اين مدار الکترونيکی قادر به نمايش پيامهای نوری است، حتی در همين حالت اوليه آن! محققين قصد دارند با تکميل کردن اين پروژه، تصاوير را روی کنتاکت لنز به نمايش بگذارند، بطوريکه بتوانيم پيامهای تصويری را بصورت معلق در فضای روبروی خود ببينيم. مجسم کنيد که بدون داشتن مونيتور بتوانيد تصاوير کامپيوتری را ببينيد بدون اينکه دنيای حقيقی از نظرتان محو شود! هنگام رانندگی (يا خلبانی) پيامهای راهنمايی کننده را دريافت خواهيد کرد و حتی شايد روزی اين تکنولوژی بتواند تصاوير دنيای حقيقی را اصلاح کند، يعنی ديد چشم را بهبود ببخشد يا مصافتهايی خيلی دورتر از آنچه می بينيم را به ما نشان دهد، تنها با اتصال به يک موبايل و سيستم نمايشگر مکانها ( که امروزه هم وجود دارد)، همه اينها امکانپذير خواهد شد.

ای بابا، اينهمه هيجان برای همين؟
نه! اصل موضوع اينجا است:
خبر فوق را از مطلبی استخراج کرده ام که در مصاحبه با استاديار دانشگاه واشنگتن، بابک پرويز بيان شده است.
http://uwnews.washington.edu/ni/article.asp?articleID=39094

بابک پرويز دارنده مدال برنز بيست و دومين المپياد بين المللی فيزيک و جايزه مقام اول از جشنواره خوارزمی بابت ساخت هواپيمای تک موتوره است. او در رشته فيزيک و مهندسی برق از دانشگاه ميشيگان فارغ التحصيل شده و دوره فوق دکترای خود را در زمينه شيمی و شيمی بيولوژيک در دانشگاه هاروارد به پايان رسانده.

سربلند باشيد که سربلندمان می کنيد